biraz kork bakalım

Eşimle birlikte şehir dışındaki yazlıgımıza gitmek için hazırlıgımızı yapıyorduk elbiselerimizi bavula koyduk bavullarıda arabaya yerleştirdim yola cıkmaya hazırdık. Yaklaşık olarak 10 saatlik bir yolculuk olucaktı akşam yola cıktık bi aksilik cıkmazsa sabah orada olucaktık sehirden. İyice uzaklaştık saat 23,30 u geciyorduki arabamız yolun ortasında bozuldu arabadan indim kaputu actım pek anlamazdım ama yinede baktım. Araba calışmıyordu yolun ortasında 1-2 saat bekledim kimsenin gelip gittigi yoktu en sonunda bi yardım aramak için eşimle birlikte yurumeye başladık ormanın içinde ışık gördüm bir ev vardı buyukce bir evdi aynı eski konaklara benziyordu....
kapıyı genc bi cocuk actı ama cocuk gerizekalıydı bir bayan sonra arkada belidi onu içeri dogru yolladı bize guler yuzle buyrun dedi olayı anlattım yardım edemiyeceklerini söyledi ama bizi misafir etmek istediler içeri davet ettiler bizde biraz üşümüştük hemen kabul ettik,evin solonunda muhabbet ediyordukki bir inilti koptu,ev halkı ayaklandı hemen pencereleri kapattılar,kapıları kapatıp tüm ışıkları sondurduler.ben tam ne oluyor derken bize lutfen sessiz olun dediler susup korkmuştuk koltuga sindim etrafa bakıyorken arkamdaki pencere acık kalmış bi an kolumdan beni cektiler evin beyi bana cok gec diyerek elimden cekti duvara yaslanmamızı söylerken eşimi unuttumu fark ettim yanımda olan yok olmuştu sonra camdan bir ayak kol ve kafa girdi gölgeye benziyordu bi kaçtane daha girdi evdeki herkez duvara yapışmış duruyorlardı bende kımıldayamadım gölgelerden biri burnumun dibine kadar geldi yuzume baktı gözlerini fark ettim mavi taşlar gibi parlıyodu ve kapkara yuzuyle bana guldu eliyle bogazımı sıktı yukarı kaldırdı nefesim kesildi elimi hareket etiriyorum tam elini tutcaktım dona kaldım felc olmuş gibi sonra bayıldım 1-2 dk kadar kendime geldim ev halkı etrafta yoktu dısardan ses geldini duydum dışarı fırladım ses ormanın içinden gelmişti koşarak gittim eşim ayakta duruyordu yaklaştım yanına elimi omzuna attım bana dondugunde dona kaldım yuzu kaymıştı ve kafayı sıyırmış halde bana bakıyordu aklını kaybetmişti hareket etmiyordu o anda anladımki evin cocuguda bu sebepten dolayı delrmişti. saga sola bakındım eşimi omzuma aldım eve dogru yururken evin bahcesindeki agacta evin tum halkının asılmış oldugunu gördüm cesetler kokmuş haldeydi sanki aylardır ordaydı ordan hızla uzaklaştım arabaya bindim o heyecanla calışmayan arabanın marsına bastım inanılmaz bi şekilde araba calıştı 30 dk sonra bir kasabaya geldim hemen bir hasteneye gittim eşimi oraya yatırdım o sırda olan olayları bir doktora anlattım ama doktorun anlatıkları cok kokunctu

o evde sadece o deli cocuk gercekten varmış yıllar once o evdekiler bilinmeyen bir sekilde intahar etmişler birtek o cocuk kalmış cesetlerini gömdükleri halde oraya giden insanlar cesetleri görmüşler genelikle insanlar deliriyorlarmış ve o agacta asılı olan kimse aslında yokmus..

Paylaşım için teşekkürler.