kıyamet alametleri

Kur'an,
Kıyâmet'in zamanını Allah'tan başka kimsenin bilemeyeceğini belirtir
(el-A'raf, 7/187; Lokmun 31/34; el-Ahzab, 33/63). Buna karşılık
yaklaştığını (el-Zümer, 54/1), yakın olduğunu (en-Nahl, 16/77), ansızın
geleceğini (el-A'raf, 7/187) bildirir. Kıyâmet alametlerinin
belirdiğini (Muhammed, 47/1:x
ifade etmekle birlikte bunlar hakkında bilgi vermez. Ancak, "Saat
yaklaştı, ay yarıldı yarılacak" (el-Kamer, 54/1) âyetinin ikinci
bölümünün "ay yarılacak" biçimde anlaşılması durumunda, bu olay
Kur'an'da anılan tek Kıyâmet alameti olma özelliği kazanır.

Hadis
külliyâtları ise Kıyâmet'ten önce ortaya çıkacak alametlerden söz eden
çok sayıda hadis ihtiva eder. İslâm bilginleri hadislerde dile
getirilen alametleri nitelikleri açısından değerlendirerek bunları
Küçük Alametler (Alâmât-ı Suğrâ) ve Büyük Alametler (Alâmât-ı Kübrâ)
olmak üzere iki başlık altında toplamışlardır. Âhir zaman olarak
tanımlanan Kıyâmet öncesi donemde dini duygu, düşünce ve davranışların
zayıflaması, dini kurallara gereken önemin verilmemesi, ibadetlerin
terkedilmesi, ahlaksızlığın çoğalması biçiminde kendini gösteren Küçük
Alametler'in başlıcaları şu şekilde sıralanabilir:

c) Câriyenin efendisini doğurması (Müslim, İmân, 1).

d)
Hicaz'da bir ateşin çıkarak Busra'da (Şam yakınlarında bir yer)
develerin ayaklarını aydınlatması (Buhârî, Fiten, 24; Müslim, Fiten,
42).

e) Fırat nehrinin sularının çekilerek, nehir yatağından altın çıkması (Müslim, Filen, 29-31).

f) İkisi de hak iddiasında bulunan iki büyük İslâm ordusunun birbiriyle savaşması (Buhârı, Fiten, 25; Müslim, Fiten, 17).

g) İslâmî ilimlerin ortadan kalkması, cehaletin artması (Buhârî, Fiten, 4).

l) Kahtân'dan bir kişinin çıkarak, insanları asâsı ile sevketmesi Buhârî, Fiten, 23).

Kıyâmetin
büyük alâmetleri ise şu hadis-i şerifte toplu olarak zikredilir:
Huzeyfetu'l-Gifarı (r.a)'den rivayet edilmiştir: Biz bir gün kendi
aramızda konuşurken, Hazreti Peygamber yanımıza çıkageldi. Bize "Ne
konuşuyorsunuz?" dedi. Biz de "Kıyâmet gününden konuşuyoruz" diye cevap
verdik. Hazreti Peygamber" Şüphesiz on alâmet görülmedikçe kıyamet
kopmayacaktır" dedi ve "Deccâl'i, dumanı(duhan), Dâbbetü'l-arz'ı,
güneşin batıdan doğmasını, İsa (a.s.)'ın yere inmesini, Ye'cûc ve
Me'cuc'u, doğuda, batıda ve Arap yarımadasında olmak üzere üç yer
çöküntüsünü, son olarak da Yemen'den çıkarak insanları Mahşere sürecek
ateşin vuku bulacağını söyledi" (Müslim, Fiten, 39).

Kıyâmetin bu on büyük alameti başka hadislerce ya da İslâm bilginlerince şu şekilde açıklanır:

1.
Deccal'in ortaya çıkışı: Deccâl, kıyâmette zuhur edecek yalancı bir
kişidir, İslâm Dini'ni ve müslümanları ifsad edip, kötülüğe ve
bozgunculuğa sevketmek isteyecektir. Deccal'in sağ gözünün kör olduğu,
iki gözünün arasında "kâfir" yazdığı, çocuğunun olmadığı, Medine'ye ve
Mekke'ye giremeyeceği, ortaya çıktıktan sonra yeryüzünde kırk gün
kalacağı, bu süre içerisinde istidrac türünden bazı olağanüstü olaylar
göstereceği, daha sonra da yine kıyâmetin büyük alametlerinden olan Hz.
İsa'nın yeryüzüne inmesiyle onun tarafından öldürüleceği sahih
hadislerde belirtilmiştir (Buhârı, Fiten, 26; Müslim, Fiten, 37, 39,
40, 91, 101, 110, 112).

2.
Duhan'ın çıkışı: Duman anlamına gelen duhan da kıyâmetin büyük
alametlerinden biridir (Müslim, Fiten, 39). Kıyâmetin vukuundan önce
dünyayı bir duman bulutu kaplayarak, kırk gün ve kırk gece kalacak,
mü'minler nezleye tutulmuş gibi, kâfirler ise sarhoş gibi olacaklardır.

3.
Dabbetü'l-arz'ın çıkışı: Kıyâmet'ten önce çıkacağı bildirilen bir
yaratıktır. Kelime anlamı "yer hayvanı" demektir. Kur'an-ı Kerim'de
"Kendilerine söylenmiş olan başlarına geldiği zaman, yerden bir çeşit
hayvan (dâbbe) çıkarırız ki o, onlara, insanların âyetlerimize kesin
olarak inanmadıklarını söyler" (en-Neml, 27/82) buyurulmaktadır. Hz.
Peygamber Dâbbetü'l-arz hakkında "Çıkacak olan kıyâmet alametlerinden
ilki, güneşin batı tarafından doğması ile, bir kuşluk vakti insanlara
karşı bir dâbbenin (hayvanın) zuhurudur. Bu iki alametten biri,
arkadaşından evvel olur. Akabinde diğeri de onun izi üzerinde yakın
olarak meydana gelir" (Müslim, Fiten, 118) buyurmuştur.

4)
Güneşin Batıdan doğması: Güneş batıdan doğacak, insanlar topluca iman
edecek, ancak daha önce iman etmemiş olanların imanları kendilerine bir
yarar sağlamayacaktır (Tecrid-i Sarih Tercümesi, XII 307; Müslim,
Fiten, 118).

5.
Hazreti İsa (a.s)'ın inmesi: Ehl-i sünnet itikadına göre Kıyâmetin
vukuundan önce Hazreti İsa yeryüzüne inecek, hristiyanları İslâm'a
davet edecek, Deccâl'i öldürecek, Hazreti Peygamber (s.a.s)'in şerîati
ile hükmedecektir (Buhârî, Büyû, 102; Müslim, İmân, 242-247).

6.
Ye'cûc ve Me'cûc'ün çıkışı: Kıyâmetin vukuundan önce çıkarak
"yeryüzünde bozgunculuk yapacak" (el-Kehf, 18/94) olan asılları ve
soyları belirsiz iki insan topluluğudur (Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini
Kur'an Dili, IV, 3288). Hz. ZülKarneyn'in önlerine yaptığı seddin
yıkılarak (el-Enbiya, 21/96) açılması ile yeryüzüne dağılacaklar
insanlara saldıracak, kentleri yakıp-yıkarak harabe haline
getireceklerdir. Bazı rivayetlerde bu seddin Çin seddi olduğu
zikredilir (Muhammed Hamdi Yazır, a.g.e., IV, 3291, 3374; Buhârı,
Enbiyâ, 7; Müslim, Fiten, 1,2).

7.8.9.
Doğuda, Batıda, Arap Yarımadasında olmak üzere üç bölgede yer
çöküntülerinin meydana gelmesi de Kıyâmet'in büyük alametlerindendir
(Müslim, Fiten, 39).

10. Yemen'den çıkacak olan büyük bir ateşin insanları önüne katarak sürmesi (Müslim, Fiten, 39).

Ebu
Davud ve Tirmizi'nin Sünen'lerinde yeralan bazı hadislere göre
Mehdî'nin çıkması da Kıyâmet'in büyük alametlerindendir (Sünen-i
Tirmizî, IV, s.1-93: Sünen-i Ebu Davud, N. Şr. M.Abdul Hamid IV, 100,
106).

Hz. Peygamber (s.a.s), Kıyâmetin
kötü insanlar ve kâfirler üzerine kopacağını bildirmiştir. Bu hadislere
göre Kıyâmet kopmadan önce mü'minlerin ruhları alınacak ve onların
âhirete göçmeleri sağlanacaktır (Buhari, Fiten, 5; Müslim, imare, 53